Nog iedere dag zie ik progressie

Goedemorgen Tom,

Eindelijk even de rust om je op de hoogte te brengen over hoe het tot nu toe gaat met mijn kat Maverick.

Ondanks dat ik je druppels al snel in huis had leek het me bijna al te laat. Hij at al een paar dagen niet meer en wilde niks meer van mij of de andere huisdieren weten. Hij trok zich terug onder dekens, in holletjes en alles wat hij kon vinden waar het maar klein en donker was. Hij was enorm bang, schrok van het minste en geringste en was bijzonder triest. Hij liet zich amper nog door me benaderen. De eerste drie dagen dronk hij ook niet meer. Ik kon dus op geen enkele manier zijn druppels geven. Dwangvoeding is geen optie bij een wilde kat. Ik heb toen besloten –ik had het toevallig ergens gelezen- de druppels (voor zover ik nog wél bij hem mocht komen) tijdens een aai over zijn bol in zijn nek te druppelen. Zo vaak mogelijk, maar dat was maar een keer of 4 per dag. Net als bij vlooiendruppels dus. Na drie dagen begon hij weer te drinken, dus toen heb ik het in zijn drinkwater gedaan, naast het druppelen in zijn nek, omdat hij alleen in de ochtend wat dronk. Na een week druppelen kwam hij ineens ‘s morgens de woonkamer weer in. Hij had toen 8 dagen niet gegeten en ging behoorlijk achteruit zoals hij oogde. Maar hij kwam op zijn voerplekje zitten en heeft toen een theelepeltje afgelikt die ik in de saus van een blikje voer had gedoopt. Voor die dag vond hij het genoeg, maar voor mij een teken dat hij begon te reageren op de druppels. De volgende dag heeft hij een theelepel blikvoer op, de volgende dag was het een eetlepel. Dus eigenlijk 10 dagen niet gegeten, maar hij begon langzaam terug te komen. Na een week kleine beetjes eten kreeg hij weer een terugval, maar deze duurde maar 3 dagen en hij bleef minimaal eten. Zijn neerslachtigheid verloopt net als bij mensen: 2 stappen vooruit, 1 achteruit. Zó herkenbaar... Inmiddels gaat het een stukje beter met hem. Ik zie nog iedere dag weer dat hij weer een gewoonte oppakt die hij de afgelopen maanden had los gelaten. Simpele dingen als uit de kraan drinken, oude slaapplekjes opzoeken, hij begint weer te miauwen, mijn andere kat weer een likje te geven, hij gaat weer in het zonnetje zitten en hij is zelfs al weer een keer bij me op schoot geweest. Nog iedere dag zie ik progressie. Hij zou alleen wat meer voor zichzelf op moeten komen, maar misschien komt dat nog. Hij moest van diep komen, maar hij heeft het toch mooi gedaan.

Ik ben er ontzettend blij mee. Dit heeft me 5 jaar van mijn leven gekost (Glimlach). Ik ging er bijna zelf aan onderdoor door de frustratie en onmacht. Ik weet dat hij waarschijnlijk ook gereageerd heeft op mijn problemen van de afgelopen maanden. Waarschijnlijk was mijn nieuwe kat net even de druppel die hij niet meer kon handelen. En ik weet dat ik zelf positief moest blijven voor hem omdat hij me spiegelt. Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan om je niet ongerust te maken over je “kind”. Ik zag hem langzaam afglijden naar de afgrond terwijl hij zich niet liet helpen en ik niks kon doen voor hem. Ik weet uit eigen ervaring wat het is om neerslachtig te zijn, dus ik kon me ook goed indenken hoe hij zich moest voelen. En dat maakt de frustratie alleen maar groter.

Gelukkig gaat het langzaam aan de goede kant op. We zijn er nog lang niet maar ik weet dat we geduld moeten hebben. Ik blijf dan ook zijn druppels door zijn eten geven de komende maanden. Neerslachtigheid is niet zomaar verdwenen. En ik kan er zelf ook weer wat beter tegen.

Bedankt voor je hulp Tom. Ik ben blij dat je me zo snel kon helpen met hem. Ik zal je zeker nog laten weten hoe het verder met hem gaat.

Prettige dag nog verder, het is bij ons heerlijk weer, dus we gaan genieten van de warmte en de zon!

Groetjes,

Ellen